Color Fields, een integraal onderdeel van het abstract expressionisme, verwijst naar een stijl van abstracte schilderkunst waarbij grote vlakken of 'velden' van effen kleur het doek domineren. Deze benadering ontwikkelde zich tot een prominent kenmerk binnen de bredere beweging en is nauw verbonden met kunstenaars als Mark Rothko en Barnett Newman. Color Field painting streefde ernaar krachtige emotionele reacties en contemplatie op te roepen door middel van kleurgebruik.

Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van kleurvelden in het abstract expressionisme:

Grote, ononderbroken kleurvlakken: Bij Color Field-schilderijen bedekten kunstenaars het doek met uitgestrekte vlakken van een enkele, effen kleur of subtiele kleurvariaties. Het idee was om de kijker te laten opgaan in de kleurervaring.

Minimalistische compositie: Color Field-werken worden vaak gekenmerkt door een minimalistische compositie, waarbij de nadruk ligt op de relatie tussen kleuren en de algehele emotionele impact in plaats van op ingewikkelde details of complexe vormen.

Expressieve kracht van kleur: Kleur werd niet alleen gebruikt ter representatie, maar ook als middel om emoties op te roepen en een reactie bij de kijker uit te lokken. Kunstenaars geloofden dat kleuren inherente emotionele kwaliteiten hadden die op een diep, non-verbaal niveau konden communiceren.

Subtiele variaties: Terwijl sommige Color Field-schilderijen één kleur hebben die het doek domineert, bevatten andere subtiele variaties in toon of kleurtoon. Deze nuances creëren diepte en complexiteit, wat aanzet tot langdurige beschouwing.

Schaal en verhouding: Veel Color Field-schilderijen kenmerken zich door hun grote formaat. De enorme omvang van de doeken was bedoeld om de kijker te overweldigen en een meeslepende ervaring te creëren die verder gaat dan alleen naar een schilderij kijken.

Spirituele en meditatieve kwaliteiten: Kunstenaars streefden er vaak naar om werken te creëren met spirituele of meditatieve kwaliteiten. De uitgestrekte kleurvlakken waren bedoeld om tot contemplatie aan te zetten en de kijker uit te nodigen zich te verbinden met de emotionele en transcendente aspecten van het kunstwerk.

De ritsen van Barnett Newman: Barnett Newman, een andere sleutelfiguur in de Color Field-schilderkunst, introduceerde wat hij "ritsen" noemde – verticale lijnen die de kleurvlakken doorsnijden. Deze ritsen waren bedoeld om een gevoel van scheiding en eenheid te creëren en een extra laag visuele en emotionele complexiteit toe te voegen.

De aanpak van Mark Rothko: Mark Rothko, misschien wel een van de bekendste Color Field-schilders, gebruikte gestapelde of zwevende rechthoeken van kleur. Zijn werken staan bekend om hun immersieve kwaliteiten, waarbij de kleur zelf een onderwerp van contemplatie wordt.

Colorfield painting, met zijn nadruk op pure kleur en emotionele impact, speelde een cruciale rol in de evolutie van abstracte kunst. Het nodigde de kijker uit om zich op een diepgaand en emotioneel niveau met het doek te verbinden, wat introspectie en contemplatie opwekte.